20:30

Etxea

Iñakik bere bizitzako egunik txarrena biziko du. Ohikoa baino txarragoa. Lanetik kaleratua izango da, bikoteak utzi egingo du eta amaren etxera bueltatuko da. Amak etxea saldu du, ezin da bertan geratu, bi aste dauzka bere txikitako gela hustu eta pisu berri bat aurkitzeko. Gaur egungo merkatuan. Gaur egungo prezioekin. Bakarrik. Animo Iñaki. Baina lortuko du (ez dezagun ahaztu hau antzezlan bat dela, ez da bizitza erreala). Etxea zoragarria da. Berrehun metro karratuko sabai altuko etxe dotorea. Bost logela, hiru bainugela, sukalde eta jangela argitsuak eta lau balkoi eder. Guztia hirurehun euroren truke. Non dago koska? Pisua partekatu egin beharko duela, bi lagun eta hiruen artean zaindu beharko duten etxearen jabearekin: Ohetik ateratzen ez den ehun urteko amona.

20:30

52 Hercios

Benetako bakardadeen erretratuetatik abiatzen bagara ere, ez dugu esketxen edo eszena solteen funtziorik nahi, baizik eta "Bizitza gurutzatuak" moduko batean elkartzen joango dira, non batzuek besteengan eragina duten, istorio bakoitzaren arku dramatikoa marrazten lagunduz. Gurutzaketa horiek, funtzioaren estiloa, erritmoa eta tonua ezartzeaz gain, gidoiaren biraketak eta suspensea bultzatzeko balio dute, azken batean "52 hertzio" filmaren protagonista den gai baten inguruan. Emigrantearen bakardadea, adinekoarena bere bizilekuan, itxuran integratua dagoen baina bere burbuilan sartuta dagoen profesionalarena, zaintzailearen bakardadea, bizitzeko minarekin ezin duen neskarena, bere espezieko inorekin sintonizatzen ez duen balearen bakardadea... Bakarleku batzuk gainditu egiten dira, beste batzuk amaierara iritsiko dira kronifikatuta igaroko diren edo amaituko diren jakin gabe. Amaiera zoriontsuak izango dira eta beste batzuk ez. 

20:30

Kandida

Antzezlanaren ekintza eleberriaren aurkezpen gau berean hasten da, norbaitek Clararen atea jotzen duenean. Bi urte baino gehiago ziren elkar ikusi gabe, eta kaleak gogor zigortu du, baina berehala ezagutzen du. Manuela da, Clara inspiratu zuen etxe gabetutako emakume zaharra. “Kandidako pertsonaia bezala, zure etxean hartu nazazun etorri naiz, eleberrian egiten duzun bezala.” Clarak, nahi ez arren, zaharra etxean hartzera behartuta sentitzen du bere burua, eleberriaren editoreak gomendatuta. Liburua auto fikzio kutsuarekin saldu dute, argitalpenaren tirada oso handia izan da, eta jokoan dago inbertitutako dirua eta Clararen beraren prestigioa idazle gisa. Jendeak jakiten badu Clararen bizitza errealean eleberrian kontatutakoaren guztiz kontrakoa gertatu dela, dena pikutara joango da.

20:30

Trajea

Hiriburu handi bateko saltoki ospetsu batean, beherapenak eskaintzen dituen lehen eguna da. Jende ugari bertaratu da eta istripu bat izan da. Segurtasun zaindaria, traje bat erostera etorri den enpresaburu bati galdetzen hasiko da, bere ustez, gertaerarekin zerikusia izan duelako. Baina zein da egia?  Ze arrisku izango du bi pertsona hauentzat? Joseba Apaolaza eta Asier Hormaza izango dira ekoizpen bizkor, korapilatu, itogarri eta batez ere BARREGARRI honetako protagonistak, gaurkotasunez betetako komedia zoragarria bihurtuko da.